Σαφώς, η καύση αρωματικών βοτάνων μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όσους αντιμετωπίζουν μελαγχολία, θυμό, φόβο και θλίψη.
Η επικοινωνία με τον θεραπευτή και η σχέση εμπιστοσύνης είναι σημαντική. Πολλές φορές έχω δει ασθενείς οι όποιοι έρχονται φοβισμένοι και όταν πάω να τους αγγίξω ή να κάνω κάποια κινητοποίηση στο σώμα τους λένε «μην με πονέσετε», γι’ αυτό και φροντίζω να προετοιμάζω τον ασθενή για τη θεραπεία.”
“Από την εμπειρία μου στο εξωτερικό, αυτά είναι προβλήματα που αποφεύγονται με τη χρήση πρωτοκόλλων εξετάσεων, τα οποία αναγκάζουν τους θεραπευτές να κάνουν συγκεκριμένα τεστ που υποδεικνύονται ανάλογα την συμπτωματολογία του ασθενούς. Στην Ελλάδα κάποιες φορές αναλαμβάνει η εμπειρία, πράγμα επικίνδυνο και για τον ασθενή που μπορεί να πάρει λάθος διάγνωση αλλά και για τον οποιοδήποτε γιατρό, φυσιοθεραπευτή, οστεοπαθητικό, ο όποιος είναι πιθανόν ότι δεν θα μπορέσει να εντοπίσει την πιο σπάνια παθολογία που μπορεί να του χτυπήσει την πόρτα.
Και φυσικά, όσα αναφέραμε στην δεύτερη παράγραφο μπορούν να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή, μιας και το κράτος μας φημίζεται για την φολορογική και νομοθετική του αστάθεια!
Μπορεί να εμφανιστεί μετά από τραυματισμό ή καταπόνηση, από σήκωμα βάρους, από κάποια λάθος κίνηση, ενίοτε δε άνευ συγκεκριμένου λόγου.
Θα εκτιμήσει αν υπάρχουν κάποιες here λειτουργικές – μηχανικές διαταραχές, που θα μπορούσαν να σχετίζονται με το πρόβλημα του ασθενούς, και στη συνέχεια θα προβεί στη διόρθωσή τους.
Δεν είναι επίσης η ικανότητα έκλυσης χαρακτηριστικών ήχων αποσυμπίεσης -το κλασσικό «κρακ»- από την άρθρωση.
Δείτε ακόμη: Ομοιοπαθητική, ολιστική ιατρική: Πρέπει να `ναι γιατρός κάποιος για να την σπουδάσει και να την εξασκήσει;
Ωστόσο, το μασάζ μπορεί να είναι ωφέλιμο και για την συμπίεση νεύρων, εφόσον δεν εφαρμόζεται στην οξεία φάση του πόνου, όπου ο ασθενής οφείλει να είναι κλινήρης και να λαμβάνει τα αντιφλεγμονώδη που συνιστά ο ιατρός (ενίοτε απαιτείται και έγχυση).
Αν θέλουμε να γίνουμε ακόμα πιο συγκεκριμένοι, και να εστιάσουμε την προσοχή μας σε ένα έλαιο που έχει μελετηθεί συστηματικά από επιστήμονες για τα οφέλη του, θα πρέπει να καταλήξουμε στην λεβάντα.
Όταν γίνεσαι δεδομένος σε μια σχέση
Έτσι λοιπόν η ομοιοπαθητική βασίζεται στην Ιδέα της θεραπείας «του ιδίου, με το ίδιο»
“Κάτι άλλο (που έχει ενδιαφέρον) είναι το πόσος κόσμος θα επισκεφτεί κάποιο οστεοπαθητικό ή χειροπράκτη ως τελευταία λύση, κυρίως λόγω απελπισίας ή αναποτελεσματικότητας άλλων ειδικοτήτων να βοηθήσουν στο πρόβλημα τους.
Δεν παύει όμως να αποτελεί παθητική θεραπεία, την οποία δέχεται ο πάσχων και στην οποία δεν συμμετέχει ενεργητικά.